Al meer dan acht maanden wordt in Syrië op grote schaal tegen het heersende bewind van president Bashar al-Assad geprotesteerd. De repressie door legereenheden, politie en 'veiligheids'-diensten is enorm. In het land worden geen buitenlandse journalisten toegelaten en de binnenlandse media zijn gemuilkorfd. In de gevangenissen en andere centra wordt gemarteld en verminkt. Ook vinden er standrechtelijke executies plaats en verdwijnen mensen.
De populaire dichter en volkszanger Ibrahim Qashoush werd afgelopen zomer vanwege zijn protestsongs op klaarlichte dag in zijn geboorteplaats Hama van de straat geplukt en in een auto gesleurd. De volgende dag werd zijn lijk in de rivier gevonden die door Hama stroomt; zijn strottenhoofd was uitgesneden en de stembanden weggehaald.
Om van de kracht van zijn songs en de populariteit onder de bevolking een idee te krijgen, klik op onderstaande video: 'Get out Bashar!'. De muziek en tekst - ondertiteld in het engels - zijn onweerstaanbaar vrolijk en de massa mensen op het Assiplein in Hama zingen enthousiast mee. Een proeve van de vrijheid die het Syrische volk te wachten staat als de opstand doorzet.
Qashoush leeft niet meer, maar zijn songs zijn onverminderd populair in Syrië en daarbuiten; juist de brute moord op de zanger heeft hem wereldwijd bekend gemaakt, vooral dankzij internet. Voor de reguliere media zijn zulk soort teksten als van Qashoush doorgaans veel te radicaal.
Op de site van Freemuse: Freedom of Musical Expression valt een en ander te lezen over Ibrahim Qashoush en hoe hij is vermoord; zie ook het artikel 'Syria Protest Songwriter Gruesomely Killed'.
Als je googelt op Ibrahim Qashoush, of Ibrahim Kashoush, zul je heel veel vinden, vooral ook op You Tube, waar vele filmpjes over de zanger zijn gepubliceerd, ook eentje over hoe het lijk met het uitgesneden strottenhoofd eruit ziet.
Eigenlijk is het onvoorstelbaar dat zulk soort regimes als van Bashar al-Assad, met steun van de 'democratische' regeringen in Noord, West, Zuid en Oost, en van de autoritaire regimes van de Arabische Liga, blijven bestaan. President Assad zal de geschiedenis ingaan als dictator van een van de bruutste regimes in het begin van de 21ste eeuw, maar blijkbaar interesseert hem dat niet, en ook de overige staten in de wereld niet. Ook zijn er in het 'democratische' Westen nauwelijks demonstraties op straat, die de Arabische opstand ondersteunen. 'Wij zijn allemaal schuldig', zei Marinus van der Lubbe al in de jaren dertig. Alleen veilig op internet publiceren, dat doe ik dus ook (waardoor je overigens in landen als China, Saoedi-Arabië of Iran, voor onbeperkte tijd in de cel kunt belanden).
In Arabië wordt de revolutie op straat gemaakt. En dat gaat nog wel even duren. De geest is uit de fles.
